Bilim bağnazlığı en tehlikeli bağnazlıktır.

Bilimin yöntemi sorgulama ve yanlışlanabilirlik üzerine kuruludur; bu nedenle kendini mutlak hakikat olarak sunmaya başladığında, eleştiriden azade bir dogmaya dönüşme riski taşır. Bilimsel bilginin geçiciliği ve tarihsel bağlamlara bağlı evrimi göz ardı edilip, bilimsel söylem tek meşru bilgi kaynağı olarak yüceltildiğinde, alternatif düşünce biçimleri bastırılır ve eleştirel düşünce felce uğrar. Bu tür bir epistemolojik tekçilik, hem entelektüel çoğulculuğu hem de bilimin kendi ilerleme dinamiğini zayıflatır. Bilimin dogmalaşması, seküler çağın en sofistike inanç sistemine dönüşerek özgür düşünce yerine teknik iktidarın hüküm sürmesine zemin hazırlayabilir.