Ölçü olmadan hukuk var olamaz. Hukukun temeli matematiğe dayanır. Kanun, matematiğin bir formülü gibidir.

Hukuk, keyfiliğe karşı insan davranışlarını düzenleyen ölçü sistemidir; bu yönüyle adaletin gerçekleşmesi için matematiksel düşünceyle yakından ilişkilidir. “Ölçü” yalnızca fiziksel nicelikleri değil, aynı zamanda orantı, denge ve kıyas ilkelerini de içerir. Antik Yunan’da Nomos (yasa), Kozmos’un düzeniyle uyumlu kabul edilirken, İslam düşüncesinde “mizan” adaletin kozmik ölçüsüdür. Modern hukuk sistemlerinde ise normatif yapılar, belirli mantıksal ve aritmetik kurgularla işler: ceza oranları, oranlılık ilkeleri, vergilendirme sistemleri, hatta anayasa maddeleri bile formüle edilmiş hüküm kalıplarıdır. Bu bağlamda kanun, insan davranışlarını öngörülebilir ve hesaplanabilir kılma çabasında, matematiksel bir yapı gibi çalışır. Hukukun matematiği, yalnızca nicel değil, aynı zamanda ilkesel simetri ve tutarlılık arayışının bir yansımasıdır.