Fintan O’Toole tarafından İrlanda Kıtlığını Bu Kadar Ölümcül Kılan Neydi? başlığıyla The New Yorker’da yayımlanan makaleyi okuyabilirsiniz.
Bu kısımda küçük notlara yer verilmiştir.
Büyük Açlık olarak nitelendirilen tarihe kazınan İrlanda’daki bu olayda bir buçuk milyon insan hayatını kaybetti. Bu sayıdan daha fazla olduğu düşünülmektedir.
Su mantarı bir küfün bütün patates mahsüllerini ortadan kaldırması bu kıtlığın sebebidir. Dünyadaki hiçbir kıtlık ölen insan oranına göre 1840 yıllarındaki İrlanda kıtlığı kadar olmamıştır. Hollanda da ölen insan sayısı altmış bin kişi bu sebepten ölmüştür. Aradaki farklar inanılmaz boyuttadır.
Yaşlılık ve kıtlık büyük göçlere sebep oldu bir buçuk milyon insan Kuzey Amerika, İngiltere ve Avusturalya’ya yelken açmak zorunda kaldı.
İrlanda toprakları çorak değil, üretilen malların büyük boyu İngiltere ve gelişmekte olan ülkelerin gönderilmektedir.
Yaşanan kıtlık anlatılacak boyutlarda değildi. Modern dünyanın ve kapitalist sömürün bir örneğidir.
Uygar insanlar et yerdi, İngiltere’nin gayri resmi milli marşında ‘Eski ingiltere’nin kızarmış bifteği’ydi.
Bunu geçici olmadığını ve 1852 yılına kadar kıtlık sürmüştür. Sonuç olarak açıklık ve hastalıktan güçsüz düşen insanlar, aileleri hayatta tutabilmek için ağır fiziksel zor işler ve düşük ücret karşılığında çalıştılar.
Büyük açlık modern bir olay, şimdi aynı zihniyetin başka coğrafyalarda benzer olayları ve piyasaları kontrol ederek düşük ve büyük göçlere sebep olmaktadır.