Ne kadar kendinize benzeyen insanlarla birlikteyseniz o kadar yol kaybedersiniz, sürekli tekrara girersiniz.

İnsanların kendilerine benzeyen kişilerle kurduğu ilişkiler, bilişsel konfor alanı yaratarak kısa vadede güven duygusunu pekiştirir; ancak bu durum, uzun vadede yaratıcılığın ve eleştirel düşüncenin törpülenmesine neden olur.

Grup içi homojenlik arttıkça, fikir çeşitliliği ve yenilik üretimi azalır; bu da toplumsal ya da bireysel gelişimin durağanlaşmasına yol açar.

Farklılıklarla temas etmek, kimlik sınırlarını esnetir ve zihinsel esneklik kazandırır; böylece birey hem düşünsel hem de duygusal düzeyde daha zengin bir yolculuğa çıkar.