Nefes hayatın kerteriz noktasıdır.

Nefes, biyolojik yaşamın en temel ritmi olmanın ötesinde, insan varoluşunun zamansal ve mekânsal farkındalığını düzenleyen bir iç pusula işlevi görür. Her soluk, bedensel metabolizmanın sürekliliğini sağlarken zihinsel odaklanmayı da yeniden kalibre eder.

Antropolojik açıdan nefesin ritmi, kültürler arası ritüellerde ve meditatif pratiklerde “yaşama tutunma”nın sembolik ölçüsü olarak değerlendirilmiştir; bu nedenle nefes, hem yaşamın biyolojik sınır taşı hem de bilinçsel yönelim noktasıdır.