Yakîn dini batini bir lafızdır. Yakîn ve yakin ayrı şeyler değildir. Yakın mesafe anlamındadır.

“Yakîn” terimi, Kur’an ve tasavvuf geleneğinde yalnızca mekânsal bir yakınlığa değil, marifet yoluyla ulaşılan kesin bilgiye ve varoluşsal eminliğe işaret eder. Bu bağlamda “yakîn”, sezgiyle kavranan hakikate, bâtınî idrake açılan bir hâl olarak değerlendirilir. Dilsel olarak “yakîn” ile “yakın” sözcükleri ortak kökten gelse de, Arapça’da “yakîn” hakikatin içsel bilgisine, “yakın” ise zamansal ya da mekânsal mesafeye işaret eder. Bu ayrım, sadece semantik düzeyde değil, metafizik düzlemde de önemlidir. Yakîn, sûfî düşüncede insanın nefsini aşarak Hakk’a vuslatında ulaştığı varlık bilinci olarak tecelli eder; bu da onu sıradan “yakınlık” algısından radikal biçimde ayırır.